Graf op Airborne begraafplaats na 77 jaar een gezicht!

Het is donderdag avond 21:00 wanneer ik aankom bij het senioren complex in Drachten. Op  de 8e etage staat Lieuwe Schuurmans(89) al te wachten in de deuropening.
‘’Gaat u daar maar zitten’’ zegt Schuurmans terwijl hij mij de stoel in de woonkamer wijst en een  gevulde koek serveert.
We krijgen het over onze ontmoeting op de begraafplaats en hoe de zoektocht van Oorlogsbegraafplaatsen naar een week speurwerk het nodige aan informatie heeft opgeleverd.
‘’Ik heb van mijn zoon al het één en ander gehoord’’
zegt Schuurmans terwijl ik mijn laptop open en de nodige informatie uit een map naar boven tover.


De zoektocht naar de onbekende soldaat begint 2 weken daarvoor wanneer Lieuwe Schuurmans samen met zijn zoon Jaap de Airborne begraafplaats in Oosterbeek bezoekt.
In 1945 nadat de oorlog voorbij is wordt in Nederland begonnen met de wederopbouw van het land, zo ook in Oosterbeek.
Tijdens Operatie Market Garden is Oosterbeek het strijdtoneel van een hoop bloedvergiet en dit zorgt ervoor dat het dorp in deze periode niet bespaard is gebleven, huizen zijn kapot geschoten,  winkels zijn geplunderd en ook het Oosterbeeks kerkje aan de Benedendorpsweg is gehavend achter gebleven.
Het gezin Schuurmans verhuist vanaf Friesland (Grou) naar Oosterbeek zodat vader als timmerman kan helpen met het opbouwen van het normaal gesproken rustige dorpje aan de Rijn.
Lieuwe Schuurmans komt op de lagere school te zitten en met zijn school bezoeken zij de inmiddels aangelegde Airborne begraafplaats.
Elke scholier krijgt een graf toegewezen en deze wordt geadopteerd. De kinderen van deze school die elk jaar bloemen leggen bij de graven zullen later bekend worden als ‘’de bloemenkinderen’’ van Oosterbeek.


Schuurmans toen nog een jongetje van 12 krijgt het graf toegewezen van een onbekende soldaat. ‘’het enige wat ik wist is dat hij Korporaal was ‘’ verteld hij en dit konden ze zien aan zijn strepen op zijn uniform. “Verder was het voor mij een onbekende soldaat”vervolgd Schuurmans zijn verhaal.


(Het duurt nog 11 jaar voordat de familie van Thomas Bedford uit Portsmouth het bericht krijgt dat hun zoon is geïdentificeerd en het graf een naam krijgt)
Tijdens ons gesprek op de begraafplaats vertelde Schuurmans dat hij behalve de naam van Thomas Bedford verder niks wist over hem, geen verhaal, geen gezicht, geen familie. En hiermee begon onze zoektocht na de geschiedenis van Korporaal Bedford.
Dezelfde avond begon voor Oorlogsbegraafplaatsen een zoektocht naar een verhaal , een gezicht, en een familie. Er werd contact gezocht met Engeland en de facebook oproep werd duizenden keren gedeeld. De volgende ochtend had ik journalist Tom Morton aan de telefoon van de Portsmouth newspaper  en maandag werd er in dezelfde krant een complete pagina aan de zoektocht gewijd.
Ook onze Engelse netwerken beten zich in dit verhaal vast en binnen enkele dagen had ik de dochter van Thomas zijn oudste broer aan de telefoon. Ik legde de situatie uit en zij vonden het fantastisch dat wij deze zoektocht waren begonnen. Enkele dagen later kregen wij een mailtje met daarin enkele foto’s van Korporaal Bedford.



Ik belde Schuurmans op en vertelde hem over wat er allemaal in deze korte periode was gebeurd en dat ik hem persoonlijk de foto kwam bezorgen, Het moment dat ik de foto aan hem overhandigde was een bijzonder moment.
Het is vandaag 18 september 2021, precies 77 jaar geleden dat Thomas Bedford op 22 jarige leeftijd gevallen is voor onze vrijheid. Op deze bijzondere dag zijn wij dankbaar dat wij ook dit graf een gezicht hebben kunnen geven.